Vom

Spurt var um orðið vom.

Í Íslenskri orðabók er orðmyndin ekki til en hins vegar er til orðið vomur (kvk. ft.) sem merkir:

-efablendni, hik, það að geta ekki ákveðið sig
það eru einhverjar vomur á honum með það

Eintalan voma hefur þrjár merkingar:

1. velgja, ógleði, flökurleiki, klígja, bragð sem veldur klígju

2. óró, óróleiki, væg aðkenning að kálfssótt eða yxni hjá kúm

3. (staðbundið) saumað eða ofið vomuband

Í seðlasafni Orðabókarinnar fann ég hins vegar orðmyndina vom (kvk.) í eftirfarandi dæmum:

„þúngsinnis gjördi þetta vomin; þagnadir sváfu fuglarnir“

(Reyndar var danskt ö í gjördi...)

„dáðleysi við drykkju vom, drussa - þumb og stygð.“

Bæði dæmin eru komin frá Eggerti Ólafssyni, annað úr Búnaðarbálki (1764).

vomur (kk.) getur þýtt:

1. raumur, ógeðfelld persóna

2. ófreskja, draugur, kölski

Valkvíði finnst hvorki í Íslenskri orðabók né seðlasafninu.

Var þetta ekki soldið nördalegt?